جدایی

ماهها طی شده بعد ازآخرین دیدارما

روزها شب شده در حسرت دیدار شما

شعر هم دیگر غمت را از دلم بیرون نکرد

هیچکس شیدایی قلب مرا باور نکرد

آن شکوه لاله های سرخ هم پرپر شده

بی تو روحم بی سر و پیکر شده

بی پناه شانه ات در شهر خود بیگانه ام

حس شادی بی وجودت پر کشید از خانه ام

کودک ذهنم به یادت عشق بازی می کند

با چکاوک های شعرم همنوازی می کند

طفلکی دل باز دیشب خواب شیرین دیده بود

باز در رؤیای خود لیلی و مجنون دیده بود

هر نفس در مردمک دنبال چشمان تو بود

روی گلهای بنفشه در پی احساس دستان تو بود

قاصدک با باد آمد روی دستانم نشست

با خودم گفتم که این پیغام سلطان من است

باز هم سوسوی امیدی به دل جان می دهد

انتظار لحظه موعود ایمان می دهد

باز  هم   در انتهای   شعر  من

یاد تو ماند و من و غمهای من

                                                باران عشق